Ambro Dritty

Hallucinarium

Ambro Dritty is een cerebraal schilder. Hij denkt door te schilderen. Ieder schilderij van zijn hand en hoofd is een toevoeging aan een levenslange gedachtengang. Dat hij een uitermate begaafd schilder is, met een robuuste techniek, dat hij figuratieve, narratieve en abstracte elementen schijnbaar moeiteloos en uitermate trefzeker combineert, dat hij zich in zijn werk tot het medium van de schilderkunst en haar geschiedenis op een manier verhoudt die getuigt van passie en kennis van zaken en zelfbewustzijn -dat zijn allemaal bijzaken. Ambro Dritty stelt schilderend vragen, is schilderend op zoek naar antwoorden, vindt schilderend waarheid. Ambro Dritty’s ‘Hallucinarium’ is een sleutelwerk; binnen zijn oeuvre, binnen de kunst in en over de oostelijke mijnstreek, binnen alle kunst die zich met het post-/industriele  uiteenzet. “Hallucinarium” lijkt een historisch panorama dat de mijnstreek een geschiedenis geeft. De waarheid die de schilder vond in het kolenzwart dat het hele panorama dreigt te verzwelgen is anders. De stad die uit de kolenondergrond omhoog woekert heeft geen geschiedenis. Ze is een radikale breuk met het Limburgse verleden en sinds de sluiting van de mijnen is iedere toekomst een fantasme.

/////////////

Ambro Dritty is a cerebral painter. He thinks through painting. Every painting from his hand and head is an addition to a lifelong chain of thoughts. That he is an extremely talented painter, with a robust technique, that he combines figurative, narrative and abstract elements effortlessly, accurately, that he in his work relates to the medium of painting and its history in a way that demonstrates passion and knowledge and self-awareness: these are all side issues. Ambro Dritty asks questions by painting, search for answers by painting, finds truth by painting. Ambro Dritty’s ‘Hallucinarium’ is a key work; within his oeuvre, within the art of and about the Oostelijke Mijnstreek, within all post-industrial art. ‘Hallucinarium’ looks like a historic panorama that gives the oostelijke mijnstreek a history. The truth that the painter finds in the coal-black that threatens to engulf the whole panorama is different. The city that mushroomed suddenly out of the coal-underground has no history. It exists as a radical break with the Limburgian past, and since the closure of the mines every future has become a fantasy. 

Ambro Dritty in POST-